Parkiet we wnętrzach – jak ułożyć drewnianą podłogę? Zalety i wady parkietu.

 

Drewniana podłoga to wciąż jeden z najbardziej cenionych sposobów wykończenia wnętrza. Wysokiej jakości, wytrzymały i naturalny materiał nie tylko efektownie się prezentuje, ale także jest ciepły, odporny oraz ponadczasowy. Szeroki wybór rodzajów drewna oraz sposobów ułożenia parkietu pozwala dopasować go do każdego pomieszczenia.

 

Kiedyś drewniana podłoga była standardem w każdym domu, jednak po latach naturalny materiał zastąpiły jego tańsze odpowiedniki. Obecnie obserwujemy powrót do parkietu, choć wciąż kojarzony jest on z luksusem. Za drewnem na podłodze przemawia bardzo dużo zalet. Przede wszystkim niezwykłe walory estetyczne: drewno w naturalny sposób, dzięki nieregularnemu usłojeniu, jest niepowtarzalną ozdobą wnętrza. Idealnie skomponuje się zarówno z pomieszczeniem urządzonym w stylu klasycznym, jak i nowoczesnym, skandynawskim czy glamour.

 

Ponadczasowe piękno oraz urok drewna ocieplają wnętrze, nadając mu wyjątkowego klimatu. Parkiet to rozwiązanie ekologiczne, bezpieczne dla zdrowia mieszkańców i przyjazne środowisku. Drewniane podłogi doskonale sprawdzają się w domach, w których mieszkają alergicy, małe dzieci i osoby starsze. Jednak to, co najbardziej przemawia za drewnem to jego właściwości: odporność, wytrzymałość oraz długowieczność.

 

Naturalny materiał nie zużywa się, jest odporny na uszkodzenia mechaniczne, ścieranie i renowację, co pozwala cieszyć się idealną podłogą przez lata. Ponadto drewno wyróżnia się wysokim stopniem izolacyjności cieplnej oraz akustycznej. Dzięki temu pomieszczenia są ciepłe i ciche, możemy z przyjemnością chodzić po podłodze bosymi stopami.

 

Czy drewniany parkiet ma wady?

 

Jak każde rozwiązanie parkiet ma również swoje wady. Do tych najważniejszych należy wysoka cena materiału oraz długotrwały i skomplikowany montaż. Drewno jest najdroższym tworzywem, używanym do wykończenia podłóg. Warto jednak pamiętać, że jest to inwestycja na długie lata. Montaż parkietu jest znacznie bardziej pracochłonny niż ułożenie paneli podłogowych. Dodatkowo należy doliczyć czas, aby materiał „przyzwyczaił się” do warunków panujących we wnętrzu (od 2 do 14 dni).

 

Jednym z wyzwań dla drewna jest także wilgotność w pomieszczeniu. Jeśli jest za sucho i zbyt ciepło deski mogą się rozsuwać i tworzyć nieestetyczne szczeliny. Z uwagi na naturalność materiału powierzchnia parkietu jest podatna na zarysowania. Wymaga to odpowiedniego zabezpieczenia, regularnej konserwacji i ewentualnych napraw, jak również dostosowania poziomu eksploatacji podłogi.

 

Parkiet – z jakiego drewna?

 

Wybór drewna na podłogę to nie tylko kwestia estetyki, ale też trwałości i właściwości. Należy zwracać uwagę na jego kurczliwość, co ma bezpośredni wpływ na wzór, jaki chcemy uzyskać. Gatunki doussie, merbau, teak, iroko, krajowy dąb, klon i czereśnia posiadają niewielki współczynnik kurczu, dzięki czemu mogą być układane w większości wzorów, nie generując przy tym szczelin.

 

Mniej stabilnymi rodzajami są: buk, brzoza, grab, sucupira, afromosia, guatambu, kempas oraz wenge, dlatego z ich szerokich desek trudno będzie ułożyć wzór pokładowy lub w cegiełkę. Najbardziej pośrednim gatunkiem jest jesion, z którego uzyskamy dowolne wzory układania podłogi drewnianej, o ile nie jest ona zbyt przestronna.

 

Jak układać parkiet? Najpopularniejsze wzory

 

Parkiet można układać w różnorodne wzory, jednak kilka z nich cieszą się największą popularnością i są najczęściej stosowane. Spośród nich wyróżniamy następujące motywy:

 

Jodełka typu sierżant

Najbardziej klasyczny wzór, który uzyskuje się poprzez zestawienie pod kątem prostym krótszego boku klepki z dłuższym bokiem drugiej klepki. Motyw ten umożliwia tworzenie różnorodnych kombinacji. Ułożymy go po skosie pomieszczenia, podwójnie, potrójnie, dłuższym bokiem równolegle do ściany. Inną jodełkę uzyskamy stosując także różne wielkości klepek. Wzór idealnie układa się z  gatunków drewna zmieniających objętość pod wpływem wilgoci (np. brzoza, buk, wenge, grab), ponieważ zmniejsza pracę drewna, zapobiegając odkształceniu podłogi.

 

Jodełka francuska

Efektowny wzór, w którym krótsze boki przycina się pod kątem 45 stopni. Ich charakterystyczne łączenie przypomina ostro zakończony grot strzały, a cała podłoga układa się w oryginalny wzór zygzaka. Dawniej uważana za synonim luksusu i stosowana w eleganckich wnętrzach. Dzisiaj jodełkę możemy ułożyć w dowolnym pomieszczenie, a najlepiej sprawdzi się w stylu eklektycznym, rustykalnym oraz nowoczesnym.

 

Cegiełka

Prosty wzór, tzw. mijanka, polegający na ułożeniu klepek podobnie jak cegieł – z przesunięciem w połowie długości. Możliwe są dwa warianty: regularny ze stylami przesuniętymi o połowę długości deseczki lub nieregularny, gdzie łączenia znajdują się w przypadkowych miejscach. Cegiełka to doskonałe rozwiązanie do mniejszych pomieszczeń, pasuje do minimalistycznej i skandynawskiej aranżacji, prostych oraz funkcjonalnych mebli.

 

Szachownica

Inaczej zwana też mozaiką, to jeden z klasycznych wzorów. Nazwa nawiązuje do gry w szachy, bo ułożona podłoga przypomina szachową planszę. Układa się ją wykorzystując krótkie klepki ustawione pionowo, a same bloczki tworzą kwadraty. Geometryczność podkreśla prosty, minimalistyczny styl pomieszczenia. Szachownica może być stosowana z wykorzystaniem gatunków drewna zmieniających swoją objętość pod wpływem wilgoci.

 

Drabinka

Wzór polega na układaniu rzędów deseczek naprzemiennie w poziomie i pionie. Dzięki możliwości zastosowania różnych wymiarów i długości klepek motyw ten pozostawia ogromne możliwości kompozycyjne. Doskonale sprawdzi się, gdy chcemy wykorzystać pozostałości po innych wzorach. Możemy układać dłuższym bokiem równolegle do ściany rząd długich deszczułek, a od kolejnego oddzielić go pojedynczym pasem krótkich klepek ustawionych krótszym bokiem do ściany.

 

Inną opcją jest pas z podwójnych czy potrójnych deseczek przyklejonych do podłoża na równo albo z przesunięciem. Drabinka to wzór bardzo dekoracyjny. Najlepiej sprawdzi w przestronnych, otwartych pomieszczeniach.

 

Szachownica

Inaczej zwana też mozaiką, to jeden z klasycznych wzorów. Nazwa nawiązuje do gry w szachy, bo ułożona podłoga przypomina szachową planszę. Układa się ją wykorzystując krótkie klepki ustawione pionowo, a same bloczki tworzą kwadraty. Geometryczność podkreśla prosty, minimalistyczny styl pomieszczenia. Szachownica może być stosowana z wykorzystaniem gatunków drewna zmieniających swoją objętość pod wpływem wilgoci.

Autorką wpisu gościnnego jest Ola - redaktorka bloga Fixly.