Parkiet we
wnętrzach – jak ułożyć drewnianą podłogę? Zalety i wady parkietu.
Drewniana podłoga to wciąż jeden z
najbardziej cenionych sposobów wykończenia wnętrza. Wysokiej jakości, wytrzymały i
naturalny materiał nie tylko efektownie się prezentuje, ale także jest ciepły,
odporny oraz ponadczasowy. Szeroki wybór rodzajów drewna oraz sposobów ułożenia
parkietu pozwala dopasować go do każdego pomieszczenia.
Kiedyś
drewniana podłoga była standardem w każdym domu, jednak po latach naturalny
materiał zastąpiły jego tańsze odpowiedniki. Obecnie obserwujemy powrót do
parkietu, choć wciąż kojarzony jest on z luksusem. Za drewnem na podłodze
przemawia bardzo dużo zalet. Przede wszystkim niezwykłe walory estetyczne:
drewno w naturalny sposób, dzięki nieregularnemu usłojeniu, jest niepowtarzalną
ozdobą wnętrza. Idealnie skomponuje się zarówno z pomieszczeniem urządzonym w
stylu klasycznym, jak i nowoczesnym, skandynawskim czy glamour.
Ponadczasowe
piękno oraz urok drewna ocieplają wnętrze, nadając mu wyjątkowego klimatu.
Parkiet to rozwiązanie ekologiczne, bezpieczne dla zdrowia mieszkańców i
przyjazne środowisku. Drewniane podłogi doskonale sprawdzają się w domach, w
których mieszkają alergicy, małe dzieci i osoby starsze. Jednak to, co
najbardziej przemawia za drewnem to jego właściwości: odporność, wytrzymałość
oraz długowieczność.
Naturalny
materiał nie zużywa się, jest odporny na uszkodzenia mechaniczne, ścieranie i
renowację, co pozwala cieszyć się idealną podłogą przez lata. Ponadto drewno
wyróżnia się wysokim stopniem izolacyjności cieplnej oraz akustycznej. Dzięki
temu pomieszczenia są ciepłe i ciche, możemy z przyjemnością chodzić po
podłodze bosymi stopami.
Czy drewniany parkiet
ma wady?
Jak
każde rozwiązanie parkiet ma również swoje wady. Do tych najważniejszych należy
wysoka cena materiału oraz długotrwały i skomplikowany montaż. Drewno jest
najdroższym tworzywem, używanym do wykończenia podłóg. Warto jednak pamiętać,
że jest to inwestycja na długie lata. Montaż parkietu jest znacznie bardziej
pracochłonny niż ułożenie paneli podłogowych. Dodatkowo należy doliczyć czas,
aby materiał „przyzwyczaił się” do warunków panujących we wnętrzu (od 2 do 14
dni).
Jednym
z wyzwań dla drewna jest także wilgotność w pomieszczeniu. Jeśli jest za sucho
i zbyt ciepło deski mogą się rozsuwać i tworzyć nieestetyczne szczeliny. Z
uwagi na naturalność materiału powierzchnia parkietu jest podatna na
zarysowania. Wymaga to odpowiedniego zabezpieczenia, regularnej konserwacji i
ewentualnych napraw, jak również dostosowania poziomu eksploatacji podłogi.
Parkiet – z jakiego drewna?
Wybór
drewna na podłogę to nie tylko kwestia estetyki, ale też trwałości i
właściwości. Należy zwracać uwagę na jego kurczliwość, co ma bezpośredni wpływ
na wzór, jaki chcemy uzyskać. Gatunki doussie, merbau, teak, iroko, krajowy
dąb, klon i czereśnia posiadają niewielki współczynnik kurczu, dzięki czemu
mogą być układane w większości wzorów, nie generując przy tym szczelin.
Mniej
stabilnymi rodzajami są: buk, brzoza, grab, sucupira, afromosia, guatambu,
kempas oraz wenge, dlatego z ich szerokich desek trudno będzie ułożyć wzór
pokładowy lub w cegiełkę. Najbardziej pośrednim gatunkiem jest jesion, z
którego uzyskamy dowolne wzory układania podłogi drewnianej, o ile nie jest ona
zbyt przestronna.
Parkiet
można układać w różnorodne wzory, jednak kilka z nich cieszą się największą
popularnością i są najczęściej stosowane. Spośród nich wyróżniamy następujące
motywy:
Jodełka
typu sierżant
Najbardziej klasyczny wzór, który uzyskuje się poprzez
zestawienie pod kątem prostym krótszego boku klepki z dłuższym bokiem drugiej
klepki. Motyw ten umożliwia tworzenie różnorodnych kombinacji. Ułożymy go po
skosie pomieszczenia, podwójnie, potrójnie, dłuższym bokiem równolegle do
ściany. Inną jodełkę uzyskamy stosując także różne wielkości klepek. Wzór
idealnie układa się z gatunków drewna
zmieniających objętość pod wpływem wilgoci (np. brzoza, buk, wenge, grab),
ponieważ zmniejsza pracę drewna, zapobiegając odkształceniu podłogi.
Jodełka
francuska
Efektowny wzór, w którym krótsze boki przycina się pod kątem
45 stopni. Ich charakterystyczne łączenie przypomina ostro zakończony grot
strzały, a cała podłoga układa się w oryginalny wzór zygzaka. Dawniej uważana
za synonim luksusu i stosowana w eleganckich wnętrzach. Dzisiaj jodełkę możemy
ułożyć w dowolnym pomieszczenie, a najlepiej sprawdzi się w stylu eklektycznym,
rustykalnym oraz nowoczesnym.
Cegiełka
Prosty wzór, tzw. mijanka, polegający na ułożeniu klepek podobnie
jak cegieł – z przesunięciem w połowie długości. Możliwe są dwa warianty:
regularny ze stylami przesuniętymi o połowę długości deseczki lub nieregularny,
gdzie łączenia znajdują się w przypadkowych miejscach. Cegiełka to doskonałe
rozwiązanie do mniejszych pomieszczeń, pasuje do minimalistycznej i
skandynawskiej aranżacji, prostych oraz funkcjonalnych mebli.
Szachownica
Inaczej zwana też mozaiką, to jeden z klasycznych
wzorów. Nazwa nawiązuje do gry w szachy, bo ułożona podłoga przypomina szachową
planszę. Układa się ją wykorzystując krótkie klepki ustawione pionowo, a same
bloczki tworzą kwadraty. Geometryczność podkreśla prosty, minimalistyczny styl
pomieszczenia. Szachownica może być stosowana z wykorzystaniem gatunków drewna
zmieniających swoją objętość pod wpływem wilgoci.
Drabinka
Wzór polega na układaniu rzędów deseczek naprzemiennie w
poziomie i pionie. Dzięki możliwości zastosowania różnych wymiarów i długości
klepek motyw ten pozostawia ogromne możliwości kompozycyjne. Doskonale sprawdzi
się, gdy chcemy wykorzystać pozostałości po innych wzorach. Możemy układać
dłuższym bokiem równolegle do ściany rząd długich deszczułek, a od kolejnego
oddzielić go pojedynczym pasem krótkich klepek ustawionych krótszym bokiem do
ściany.
Inną
opcją jest pas z podwójnych czy potrójnych deseczek przyklejonych do podłoża na
równo albo z przesunięciem. Drabinka
to wzór bardzo dekoracyjny. Najlepiej sprawdzi w przestronnych, otwartych
pomieszczeniach.
Szachownica
Inaczej zwana też
mozaiką, to jeden z klasycznych wzorów. Nazwa nawiązuje do gry w szachy, bo
ułożona podłoga przypomina szachową planszę. Układa się ją wykorzystując
krótkie klepki ustawione pionowo, a same bloczki tworzą kwadraty.
Geometryczność podkreśla prosty, minimalistyczny styl pomieszczenia.
Szachownica może być stosowana z wykorzystaniem gatunków drewna zmieniających
swoją objętość pod wpływem wilgoci.
Autorką wpisu gościnnego jest Ola - redaktorka bloga Fixly.